Als je niet naar buiten kan, ga dan eens naar binnen’.
Kerst, Oud & Nieuw, het einde van het jaar, tijd voor reflectie. We kijken terug op wat was, terug op onszelf.
Noodgedwongen worden we stil gezet, er gebeurt heel veel, we worden beperkt in onze vrijheid en we hebben te dealen met situaties die nooit eerder op ons pad kwamen.
Het is wintertijd. Een tijd voor rust, bezinning en een warme deken.
In de natuur staat ook niet altijd alles in bloei, daar is nu rust ter voorbereiding op het nieuwe seizoen.
Waarom zou je eigenlijk stil staan, we hebben onszelf wijs gemaakt dat stilstaan geen vooruitgang is, dus beschouwen we het als iets negatiefs.
Maar er zijn genoeg redenen te bedenken waarbij het juist goed zou zijn om even stil te staan en niet door te gaan. Stilstaan omdat:
Je moe bent van alles wat er gebeurt in je leven
Je teveel op je bordje hebt
Dingen niet lukken
Je elke dag veel stress ervaart
Je het niet meer lukt om te doen wat je wilt
Iets stopt wat je graag had willen blijven doen, je gaat iets loslaten
Even pas op de plaats, even naar binnen, even stilstaan en voelen. Voelen wat er is. Luister je naar hetgeen je lichaam je elke dag weer verteld of heb je daar geen boodschap aan, de signalen zijn er niet voor niets.
We staan even stil, stil bij onszelf, stil aan het einde van het jaar, stil omdat we nu ook noodgedwongen stil worden gezet.
Wat als we ons niet meer verzetten tegen stilstand, maar het echt accepteren van onszelf, dat we stilstaan.
Als je van stilstand naar aanvaarding gaat, dan ontstaat er ruimte. Ruimte voor nieuwe dingen, ruimte voor onszelf.
Een mens leert het meest als hij het zelf even niet meer weet. (Ben Tiggelaar)
Neem tijd voor stilstaan, neem tijd voor jezelf, neem tijd voor voortgang.
Zicht Coaching I Mediation
