Is kwetsbaarheid altijd zichtbaar ….
Met deze zin sloot van de week een cliënt bij mij de sessie af..
Deze kwam wel even bij mij binnen en ik kon dan ook niets anders doen dan uitzoeken waardoor dat kwam. Voordat ik uiteindelijk schrijf wat ik wil schrijven gaat er altijd wel e.e.a. door mijn hoofd hoe ik uiteindelijk de blog vorm wil geven. Hier komt ie dan.
Kwetsbaar, ja iedereen is kwetsbaar alleen bij de een zal je het wat eerder zien dan bij de ander. En dat is nu precies waar ik me soms wel eens kwaad over kan maken. Het maakt niet uit waar ik kom, is het nu bij de dokter of een andere hulpverlener, familie of vrienden. Van iedereen krijg ik altijd hetzelfde terug, je bent een sterke vrouw.
Ja dus…..????
Mensen kunnen er dan misschien wel sterk uitzien of dat uitstralen naar de wereld, dat wil niet zeggen dat ze daarom sterker zijn dan een ander, minder behoefte hebben aan begrip of als het nodig is aan hulp.
Nee de buitenkant zegt niets over je kwetsbaarheid. Wat iemand nodig heeft daar kom je pas achter als je echt geïnteresseerd bent in mensen. Dat mensen zich veilig voelen om zich aan jou te laten zien. Dan pas kom je bij iemands kwetsbaarheid en behoefte. Dat is niet af te lezen aan iemands uiterlijk of uitstraling.
Ik hoor van veel mensen dat dat hetgeen is waar ze tegenaan lopen in de maatschappij. Je ziet er toch gezond en sterk uit dus kun je misschien meer hebben dan iemand die er breekbaar uitziet. Kijk daar mee uit, zelfs in de hulpverlening wordt deze fout vaak gemaakt, het verkeerd inschatten van de hulp die iemand nodig heeft. Oordeel niet op een waarneming maar neem de moeite om verder te kijken dan dat. Te vaak horen we nog dat echte hulp te laat kwam voor iemand, men had niet door dat het zo ernstig was. Bij echt verder kijken dan uiterlijk vertoon komt men bij degene die men werkelijk is. Iedereen is de moeite waard om verder naar te kijken…
Helaas is er nog steeds in deze maatschappij, die overloopt van regels, luxe en welvaart niet het inzicht, tijd en voldoende aanbod om ieder mens dat te geven wat ze nodig hebben om te leven en overleven in deze wereld. De wachttijden in de GGZ zijn dan ook van dien aard dat men vaak niet de juiste hulp op tijd kan bieden. Wat wil ik hier nu mee zeggen, kijk verder dan de buitenkant en schenk eens wat meer aandacht aan elkaar om elkaar echt te leren kennen…
Zoals op televisie wordt getoond: LATEN WE WAT MEER NAAR ELKAAR OMKIJKEN
Margot Nollet – Avvenire Coaching en Mediation
