Zondag bereikte mij het vreselijke bericht dat een dierbare vriend is overleden. Geschokt en verdrietig ben ik door deze onverwachte boodschap. Een boodschap die je liever niet te horen krijgt en die binnenkomt als een donderslag bij heldere hemel.
Vele momenten per dag denk ik aan de persoon die niet meer in ons midden is, en ik kan het nog steeds niet geloven. Herinneringen vullen mijn gedachten, wat hebben we veel samen meegemaakt en beleefd. Jaren was het normaal dat ik meerdere uren per dag in zijn omgeving was. Alles hebben we gedeeld, leuke dingen, vervelende dingen en de gebeurtenissen van alledag. En nu zonder dat ik het verwacht had is hij er niet meer, nooit geen app-je meer van hem, een telefoontje, een bezoek of samen met anderen een hapje eten.
Ik kan nog 1 keer afscheid van hem nemen en dan is hij voorgoed uit ons leven. De herinneringen blijven er natuurlijk voor altijd maar het gemis ook.
Het leven, wij hebben het nog en hij heeft het los moeten laten. En dan ook nog eens veel te vroeg. Aan een zijden draadje hangt het onvoorspelbare leven voor iedereen. We zijn daar gelukkig niet elke dag mee bezig. Maar soms is het wel weer even goed om daar bij stil te staan. Het bijzondere van het hier zijn en dat dit er voor ons elke dag nog is.
We hebben geen invloed op onze tijd hier maar wel hoe we het hier invullen en met wie we het graag willen delen en beleven. Mensen geniet, ook ons leven is niet voor eeuwig.
Vier het leven …..
Margot Nollet – Avvenire Coaching en Mediation – Westervoort
